Transcript: Dr. Mehmet Oz over "Face the Nation met Margaret Brennan", 3 augustus 2025

Hieronder volgt een transcriptie van een interview met Dr. Mehmet Oz, beheerder van de Centers for Medicare & Medicaid Services , dat werd uitgezonden in "Face the Nation with Margaret Brennan" op 3 augustus 2025.

MARGARET BRENNAN: Er komen veranderingen aan voor het Medicaid-systeem van het land als onderdeel van de invoering van de Big, Beautiful Bill. Om ons te helpen begrijpen wat ons te wachten staat, richten we ons nu tot de directeur van de Centers for Medicare and Medicaid Services, Dr. Mehmet Oz. Goedemorgen. Welkom bij Face The Nation.

DR. MEHMET OZ: Dank u wel.

MARGARET BRENNAN: Je hebt nog veel werk voor de boeg. Ik wil beginnen met de medicijnkosten. De president heeft een importheffing van 25% opgelegd aan India, een grote medicijnproducent. De handelsovereenkomst van de president met de EU legt een importheffing van 15% op voor medicijnen uit Europa. Hoe voorkom je dat medicijnfabrikanten die kosten doorberekenen aan Medicare- en Medicaid-patiënten?

DR. MEHMET OZ: Nou, de brief van de president van donderdag over de meestbegunstigingsprijzen is daar een goed voorbeeld van, en hij heeft hier sinds de eerste regering onvermoeibaar aan gewerkt. En om dit even in context te plaatsen voor veel kijkers: ongeveer twee derde van de faillissementen in Amerika wordt veroorzaakt door zorgkosten. Ongeveer een derde van de mensen die naar de apotheek gaan, komt met lege handen terug. Ze kunnen de medicijnen niet betalen. Dus de president heeft gezegd: Genoeg wereldwijde profiteurs. We hebben een groot deel van de ontwikkelingskosten betaald voor nieuwe medicijnen om kanker te genezen en talloze andere levensbedreigende ziekten aan te pakken. Het is tijd dat het Amerikaanse publiek begrijpt dat we niet drie keer zoveel moeten betalen voor exact hetzelfde medicijn in dezelfde doos, gemaakt in dezelfde fabrieken. De president zegt: maak het gelijk. Laten we een model gebruiken dat bijvoorbeeld heeft gewerkt voor externe bedreigingen, dat is wat de NAVO heeft gedaan. Iedereen moet iets meer betalen. Wij betalen ook extra, maar niet veel meer dan alle anderen, dus ze moeten hun bijdragen verhogen, in dit geval voor een interne bedreiging: ziekte. We betalen iets minder dan Amerika, zodat meer Amerikanen deze medicijnen kunnen betalen, en het is een eerlijk systeem voor de hele wereld.

MARGARET BRENNAN: Dit werd aangekondigd in de brieven die vorige week naar 17 farmaceutische bedrijven zijn gestuurd, en daarin wordt opgeroepen om dit uit te breiden naar de prijzen van Medicaid-medicijnen. Is dat bedoeld om de bezuinigingen op Medicaid te compenseren? En weet je, als de bedrijven dit daadwerkelijk gaan doorvoeren, hoe kun je ze dan dwingen om het te doen?

DR. OZ: Zorg dat de cijfers kloppen. We stoppen 200 miljard dollar extra in Medicaid. Dus we investeren daadwerkelijk...

MARGARET BRENNAN: —tegen de tijd dat de kosten stijgen, dus.

DR. OZ: De kosten stijgen, maar de kosten van Medicaid zijn de afgelopen vijf jaar met 50 procent gestegen. Dus ik probeer dit prachtige programma, deze nobele inspanning, te redden om mensen te helpen door ze een handje te helpen. En zoals u waarschijnlijk begrijpt, als Medicaid niet in staat is om te zorgen voor de mensen voor wie het is ontworpen, de jonge kinderen, de beginjaren van hun leven, de schemering van hun leven, de ouderen en gehandicapten die in de schaduw leven, zoals Hubert Humphrey zei, dan voldoen we niet aan de fundamentele verplichting van een morele overheid. En deze president heeft keer op keer gezegd dat hij gelooft dat het verstandig en nobel is om kwetsbaren te helpen, en elke goede samenleving doet dat, en wij gaan dat ook doen. Dus we gaan investeren in Medicaid zoals nodig is, maar we willen een passend rendement op die investering. Eén ding waar Medicaid-patiënten niet mee te maken mogen krijgen, zijn medicijnprijzen die ze zich niet kunnen veroorloven.

MARGARET BRENNAN: Juist, hoe handhaaf je dit? Farmaceutische bedrijven...

DR. OZ: Nou, de farmaceutische bedrijven, als je ze rustig laat zitten, Margaret, en we hebben dat gedaan, en zegt dat je ooit in deze branche bent gestapt omdat je om mensen gaf. Ik weet dat er velen zijn die hun hoofd schudden, maar dat is echt waar. Mensen gaan de gezondheidszorg in, of het nu farmaceutische bedrijven, verzekeringsmaatschappijen, PBM's of wie dan ook in die sector zijn. Zelfs bij het CMS is het meest indrukwekkende aan mijn nieuwe taak, en waar de president me voor heeft aangesteld, de opmerkelijke kwaliteit van de mensen binnen de organisatie, gewoon ongelooflijk getalenteerd. Ze zijn deze baan ingegaan omdat ze om de gezondheidszorg en om mensen geven. Ergens vergeten mensen het. Ze stellen cijfers boven patiënten. En als dat gebeurt, dan begin je problemen te krijgen. We zijn naar de farmaceutische bedrijven gegaan en hebben gezegd: jullie begrijpen dat dit geen eerlijk systeem is. We zouden in Amerika niet meer moeten betalen, drie keer zoveel, voor jullie producten dan jullie in Europa vragen. Ze snappen de grap. Ze begrijpen de realiteit van dit probleem. Ze gaan met ons in gesprek. We zitten midden in die onderhandelingen. De president heeft een unieke bevoegdheid om bijeen te roepen. We hebben het gedaan met voorafgaande toestemming, dit afschuwelijke proces waarbij patiënten het gevoel hebben dat ze zorg van een arts proberen te krijgen. Alles wordt gedaan, behalve dat plotseling de verzekeringstak ingrijpt en het hele proces om onbekende redenen weken, soms maanden, stillegt. De verzekeringsmaatschappijen, die 80 procent van de Amerikaanse bevolking vertegenwoordigen, kwamen bijeen en zeiden: omdat we hen onder druk hebben gezet, gaan we dit aanpakken. Ik denk dat we hetzelfde kunnen doen met de farmaceutische industrie, met de meestbegunstigingsprijsstelling.

MARGARET BRENNAN: Ik wil u graag iets vragen over de veranderingen die deze nieuwe wet voor Medicaid met zich meebrengt, die gezamenlijk wordt beheerd door de federale overheid en de staten. Er zijn grote bezuinigingen op de federale uitgaven aan gezondheidszorg, een van de veranderingen zijn de werkvereisten. Het gaat om ongeveer 20 uur per week, vrijwilligerswerk of werk om in aanmerking te komen voor zorg. Welke richtlijnen geeft u staten over hoe dit te implementeren? Want in deze economie zijn de zaken ingewikkelder. Uber-chauffeurs en zelfstandig ondernemers, hoe tonen zij aan dat ze 20 uur per week werken?

DR. OZ: Afgelopen weekend was ik bij de National Governors Association met minister Kennedy, die ook een groot voorstander is van werk. Elke Democratische en Republikeinse president heeft gezegd dat werk de basis is van een gezond welzijnsstelsel of een sociaal steunsysteem.

MARGARET BRENNAN: Klopt, maar ik vraag me af hoe je dat in de praktijk implementeert en registreert, zodat mensen die werken ook daadwerkelijk in aanmerking komen, en niet in de problemen komen met papierwerk omdat ze iets niet op tijd hebben ingediend.

DR. OZ: Zolang we het er maar mee eens zijn dat mensen moeten werken en willen werken, en het niet alleen om werk gaat, maar om maatschappelijke betrokkenheid. Ze kunnen toch een opleiding volgen? Ze kunnen voor familieleden zorgen. Ze kunnen op andere manieren bijdragen, maar werk is een geweldige manier om iets te doen en je uit de armoede te halen als je een baan kunt vinden en jezelf kunt ontwikkelen. Er zijn in het verleden pogingen gedaan om dit te doen, maar die hebben niet kunnen bereiken wat wij kunnen bereiken, omdat we nu over de technologie beschikken. En we hebben al geïnvesteerd, zodra de wet was ondertekend, zijn we begonnen met pilots om te laten zien dat we dit daadwerkelijk correct kunnen doen. We hebben nu pilots in Louisiana en Arizona, in beide gevallen kun je binnen zeven minuten klikken op waar je werkt. Je noemde Uber, je bent een Uber-chauffeur. Je klikt op die knop op je telefoon. Het brengt je gewoon naar je payroll-provider. Laten we zeggen dat het ADP is. Vervolgens vragen we je toestemming. Mogen we contact opnemen met deze payrollprovider om aan te tonen wat je de afgelopen maand daadwerkelijk hebt kunnen werken en verdienen? Dit bevestigt overigens ook je recht op een uitkering. Maar er is nog een groter voordeel. Zodra je dat hebt gedaan, ben je binnen, klaar. Maar wat als we nog een stap verder gaan, Margaret? Wat als we verder gaan dan alleen bewijzen dat je het werk hebt geprobeerd en zeggen: "Weet je wat, je hebt niet genoeg gewerkt, maar we kunnen je wel degelijk helpen door je in contact te brengen met een uitzendbureau?"

MARGARET BRENNAN: Je bent dus nog steeds bezig met het uitzoeken van de technologie, maar is er niet een deadline van eind december voor het uitzoeken van veel van deze dingen? En hoe zorg je ervoor dat mensen er niet uit worden gegooid? Want in de staat Georgia, waar al werkvereisten waren, hebben ze echt moeite gehad om dit werkend te krijgen.

DR. OZ: Nou, een paar dingen. Het is niet eind december, het is eind december over een jaar, en Georgia is appels met peren. Georgia had een programma alleen voor mensen onder de armoedegrens, en voor die mensen konden ze, als ze dat wilden, ervoor kiezen om deel te nemen aan een systeem dat hen aan een baan hielp. Het totale aantal onverzekerden is de afgelopen vijf jaar met 50.000 afgenomen in het programma. In totaal zijn er in Georgia 2 miljoen minder onverzekerden. Dus Georgia gebruikt veel tactieken, en ze gaan de goede kant op. Ik zou zeggen dat als je vertrouwen hebt in het Amerikaanse volk en hun bereidheid om een baan te zoeken, als we je daartoe uitdagen. En vergeet niet, als je een valide persoon bent met Medicaid, breng je 6,1 uur door met televisiekijken of vrije tijd, dus dat wil je niet...

MARGARET BRENNAN: —Nou, KFF Health Policy heeft vastgesteld dat 92 procent van de volwassen Medicaid-ontvangers al werkt. Of ze hebben een uitzondering omdat ze mantelzorgers nodig hebben, of omdat ze andere dingen moeten doen.

DR. OZ: Ze zijn prima. Het enige wat ze hoeven te doen, is een simpele app maken. Als je al een baan hebt, is dat supersimpel. Als je een baan zou moeten hebben, omdat je gezond bent en zou moeten werken, willen we je helpen je te verbinden met de arbeidsmarkt en je aan werk te helpen. We hebben in Amerika twee keer zoveel banen beschikbaar als mensen die ernaar lijken te willen. De basis van werk draait niet alleen om het vervullen van de voorwaarden. Het doel van een zorgverzekering is om actie in de juiste richting te stimuleren, je gezonder te maken, je zeggenschap te geven over je toekomst, zodat je beseft dat je ertoe doet en dat je een baan zou moeten hebben, en daarom de wereld zou moeten veranderen.

MARGARET BRENNAN: Er is dus een drugsverslavingsprobleem in dit land. Welke impact hebben die veranderingen op mensen die Medicaid ontvangen in staten zoals Kentucky en West Virginia?

DR. OZ: In veel gevallen zijn er uitzonderingen voor mensen met een verslavingsprobleem. Er zijn programma's...

MARGARET BRENNAN: —Hoe bewijzen ze dat?

BEHEERDER OZ: Nou, dat kunnen ze—

MARGARET BRENNAN: Staat dit in de app?

DR. OZ: Ja, het komt in de app. De app, nogmaals, wordt ontwikkeld door de United States Digital Service, onder leiding van Amy Gleason, een fantastische technoloog. Zij en ik waren woensdag met president en minister Kennedy en het hoofd van de tsaar voor AI in dit land om te praten over hoe we het gebruik van gezondheidstechnologie in Amerika in het algemeen gaan veranderen. We moeten 2025 ingaan met gezondheidstechnologie, net als in elke andere sector. Als je nu naar de show kijkt, kun je ook media streamen. Je zou ergens met Uber naartoe kunnen gaan, met carpoolen. Je zou een Airbnb kunnen opzetten. Technologie zou het systeem efficiënter moeten maken. We moeten erop vertrouwen dat het ons ook in staat zal stellen om te doen wat we allemaal als mogelijk beschouwen. Als de hele uitdaging voor een werkvereiste is dat je geen vertrouwen hebt in ons vermogen om het te bereiken, is dat een andere vraag, want ik heb wel vertrouwen in het Amerikaanse volk, en wij hebben er vertrouwen in dat we dit kunnen realiseren. Kijk naar het paspoortsysteem, Margaret. Op dit moment kun je binnen twee weken een paspoort ophalen zonder naar het postkantoor te hoeven gaan, foto's te sturen en alles is weg. Het is op te lossen. Laten we technologie gebruiken.

MARGARET BRENNAN: Ik snap nog steeds niet hoe iemand die worstelt met drugsmisbruik een app kan gebruiken om te zeggen: 'Ik worstel met drugsmisbruik, elke week', om online aangifte te doen...

DR. OZ: —Wanneer ze hulp zoeken voor hun behandeling van drugsmisbruik, ervan uitgaande dat ze daarvoor hulp zoeken, kunnen ze zich ook inschrijven, aan die voorwaarden kan worden voldaan. We willen op zoveel mogelijk manieren met ze praten. Dat gaat niet gebeuren door alleen een app te publiceren, maar je hebt maatschappelijk werkers en andere mensen die veel om deze bevolkingsgroep geven, die samenkomen, maar ze moeten wel een mechanisme hebben om terug te rapporteren. Dat is gewoon niet goed gedaan.

MARGARET BRENNAN: Nou, dit is ongelooflijk gedetailleerd, en daarom wilden we u erbij hebben. Ik heb nog zoveel vragen voor u over plattelandsziekenhuizen en enkele andere kritiekpunten. Ik moet het hier even bij laten. Maar dank u, Dr. Oz...

DR. OZ: Mag ik u 30 seconden geven over plattelandsziekenhuizen, want dit is belangrijk. 7 procent van het Medicaid-geld gaat naar plattelandsziekenhuizen. We stoppen 50 miljard dollar in de plannen van de president, het Congres wil...

MARGARET BRENNAN: Er zijn veel vragen over hoe je dat gaat aanpakken, en of je al toezeggingen hebt gedaan. Heb je al specifieke details voor ons?

DR. OZ: Ja. Wacht, wacht, het komt eraan, ze krijgen de aanvragen begin september. Het geld is bedoeld om je te helpen met de ontwikkeling van je personeelsbestand, het optimaliseren van het systeem en het gebruiken van technologie om dingen zoals telezorg te bieden die de wereld kunnen veranderen. Stel je voor dat we onze kijk op gezondheidszorg kunnen veranderen en het meer kunnen richten op het gezond maken van mensen, zodat ze kunnen floreren en bloeien en volledig aanwezig kunnen zijn in hun eigen leven en als Amerikanen.

MARGARET BRENNAN: Dr. Oz, we laten het hierbij. We zijn zo terug.